لُكَيْزٌ [Lukeyz] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Bir kimsenin ismidir ki ḣيَحْمِلُ شَنٌّ وَيُفَدَّى لُكَيْزٌḢ meselinin menşe΄idir. Aslı budur ki Efṡâ b. ʹAbdulḵays nâm kimsenin Şenn ve Lukeyz nâm iki oğlu var idi. Bir vaktte vâlideleri Leylâ bint Ḵurrân nâm hatunla seferde bulunup geşt ü güzâr eyleyerek Žû Ṯuvâ nâm mahalle nüzûl ve ârâm ve ondan nehzat ve irtihâle mübâderetlerinde vâlideleri Lukeyz-i merkûmu tefdiye yaʹnî “vâliden sana fedâ olsun” diye izhâr-ı mihr ü muhabbet eyledikten sonra Şenn-i merkûmu çağırıp “Beni râhilene irkâbla yolda iktizâ eden hidemâtıma saʹy ve ihtimâm kıl” deyip merkûm dahi tefdiyeyi Lukeyz’e tahsîsten münfaʹil olduğu hasebiyle gazab-nâk olarak vâlidesini irkâb ve berâberce giderken bir ʹakabede vâlidesini deveden ilkâ eylemekle fi’l-hâl helâk oldu. O hînde Şenn olacak nâ-halef kelâm-ı mezbûru îrâd eyledi. Baʹdehu sûret-nümâ-yı gayz olarak Lukeyz’e müteveccih olup ḣعَلَيْكَ بِجَعَرَاتِ أُمِّكَ يَا لُكَيْزُḢ yaʹnî “Vâlidenin lâşesine mukayyed ol” dedi. Mesel-i mezbûr bir nesne mevziʹinin gayrıya vazʹ olundukta darb olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı