اَلنَّفِيطُ [en-nefîṯ] (nûn’un fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: نَفِطَتْ يَدُهُ نَفْطًا وَنَفِيطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve
نَفِيطٌ [nefîṯ] Keçi burnuyla fışkırmağa dahi derler; yukâlu: نَفَطَتِ الْعَنْزُ تَنْفِطُ نَفِيطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا نَثَرَتْ بِأَنْفِهَا ve
نَفِيطٌ [nefîṯ] Çömlek kaynamak maʹnâsına da gelir; yukâlu: اَلْقِدْرُ تَنْفِطُ نَفِيطًا إِذَا غَلَتْ وَتَبَجَّسَتْ Yaʹnî atılsa. Ve bu تَنْفِتُ kelimesinde lügattır. Ve gazaba gelmek maʹnâsı dahi bundan me΄hûzdur; yukâlu: إِنَّ فُلَانًا لَيَنْفِطُ غَضَبًا مِثْلُ يَنْفِتُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı