اَلنَّكْزُ [en-nekz] (nûn’un fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Kuyunun suyu tükenmek; yukâlu: نَكَزَتِ الْبِئْرُ تَنْكُزُ نَكْزًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا فَنِيَ مَاؤُهَا Ve
نَكْزٌ [nekz] Bir ucu sivri nesneyi sançmağa da derler, غَرْزٌ [ġarz] gibi. Bu نَكْزٌ [nekz] yılan burnuyla sokmağa da derler; yukâlu: نَكَزَتْهُ الْحَيَّةُ إِذَا لَسَغَتْهُ بِأَنْفِهَا وَإِذَا عَضَّتْهُ بِنَابِهَا يُقَالُ نَشَطَتْهُ Ve
نَكْزٌ [nekz] Darba ve defʹe de derler, Aṡmaʹî rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı