Kamus-ı Muhit - التلعاب maddesi

اَللَّعْبُ [el-laʹb] (lâm’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) ve

اَللِّعْبُ [el-liʹb] (lâm’ın kesriyle) ve

اَللَّعِبُ [el-laʹib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلتَّلْعَابُ [et-telʹâb] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Oynamak, bâzîden maʹnâsınadır ki maksad-ı sahîhe dâll olmayan iş işlemekten ʹibârettir; جِدٌّ [cidd]in mukâbilidir; yukâlu: لَعِبَ الرَّجُلُ لَعْبًا وَلِعْبًا وَلَعِبًا وَتَلْعَابًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ ضِدُّ جَدَّ Lâkin mü΄ellif جِدٌّ [cidd]i هَزْلٌ [hezl]e mukâbil tefsîr eylemekle burada لَعْبٌ [laʹb]i ona mukâbil kılması mülâyim olmaz. Nihâyet هَزْلٌ [hezl] لَعْبٌ [laʹb]den bir kısm olmakla burada tefsîri tefsîr-bi’l-eʹamm olur.

اَللَّعِبُ [el-laʹib] كَتِفٌ [ketif] vezninde ki vasftır. Ve

اَللِّعِبُ [el-liʹib] (kesreteynle) ve

اَلأُلْعُبَانُ [el-ulʹubân] (عُنْفُوَانٌ [ʹunfuvân] vezninde) ve

اَللُّعَبَةُ [el-luʹabet] (lâm’ın zammıyla هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve

اَلتِّلْعَابُ [et-tilʹâb] (tâ’nın kesriyle) ve

اَلتِّلْعَابَةُ [et-tilʹâbet] (hâ’yla) Bu ikide lâm’ın fethiyle de lügattir. Ve

اَلتِّلِعَّابُ [et-tiliʹʹâb] (kesreteynle ve ʹayn’ın teşdîdiyle) ve

اَلتِّلِعَّابَةُ [et-tiliʹʹâbet] (hâ’yla) ve

اَلتِّلْعِيبَةُ [et-tilʹîbet] (tâ’nın kesriyle) Kesîrü’l-laʹib olan kişiye denir, gerek oyun oynamak ve gerek latîfe ve mizâh eylemek olsun.

Vankulu Lugatı - التلعاب maddesi

اَلتَّلْعَابُ [el-telʹâb] (tâ’nın fethiyle ve lâm’ın sükûnuyla) Masdardır, لَعِبٌ [leʹib] maʹnâsına.