اَلتَّلَقِّي [et-telaḵḵî] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve
اَلْإِلْتِقَاءُ [el-iltiḵâ΄] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bunlar da bir nesneye karşı tesâdüf edip görmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَلَقَّاهُ وَالْتَقَاهُ بِمَعْنَى لَقِيَهُ Ve
اِلْتِقَاءٌ [iltiḵâ΄] Müşâreket için olur; tekûlu: إِلْتَقَيْنَا أَيْ لَاقَيْنَا Ve
تَلَقِّي [telaḵḵî] Bir nesneyi karşıya almak ve karşılamak maʹnâsına olmakla kabûl eylemek maʹnâsında istiʹmâl olunur; ve minhu yukâlu: تَلَقَّتِ الْمَرْأَةُ إِذَا عَلِقَتْ
اَلتَّلَقِّي [et-telaḵḵî] (fethateynle ve ḵâf’ın kesri ve teşdîdiyle) Bir kimseyi karşılamak; yukâlu: تَلَقَّاهُ إِذَا اسْتَقْبَلَهُ Ve
تَلَقِّي [telaḵḵî] Birbiri ağzından haber almağa dahi derler; minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ﴾ (النور، 15) أَيْ يَأْخُذُهُ بَعْضٌ عَنْ بَعْضٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı