اَلتَّمَدُّحُ [et-temedduḩ] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bu dahi مَدْحٌ [medḩ] maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَدَّحَهُ بِمَعْنَى مَدَحَهُ Ve memdûh olmaktan mahzûz olmakla tekellüfle medhe şâyân baʹzı evzâʹ ve atvâr izhâr edip memdûh olmağı istemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَدَّحَ الرَّجُلُ إِذَا تَكَلَّفَ أَنْ يُمْدَحَ Ve mâlik ve muttasıf olmadığı nesneler ile övünmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَدَّحَ الرَّجُلُ إِذَا افْتَخَرَ وَتَشَبَّعَ بِمَا لَيْسَ عِنْدَهُ Ve yer yâhûd insân ve hayvânın böğürleri bolalmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَمَدَّحَتِ اْلأَرْضُ وَالْخَاصِرَةُ إِذَا اتَّسَعَتَا Ve Cevherî إِمْدَحَّتْ kelimesi إِنْدَحَّتْ lafzında lügattir demekle vehm eylemiştir. Şârih der ki Ṡâġânî Ve İbn Berrî, Cevherî gibi vazʹ-ı mezbûru takrîr eylediler.
اَلتَّمَدُّحُ [et-temedduḩ] (fethateynle ve dâl’ın teşdîdiyle ve zammıyla) Tekellüf çekip medh olunmak taleb etmek; yukâlu: تَمَدَّحَ الرَّجُلُ إِذَا تَكَلَّفَ أَنْ يَمْدَحَ Ve
تَمَدُّحٌ [temedduḩ] Çok ekl etmeden davarın böğürleri vâsiʹ olmağa dahi derler. Ve bu تَنَدُّحٌ [tenedduḩ]ta lügattır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı