Kamus-ı Muhit - الحيرة maddesi

اَلْحَيْرَةُ [el-ḩayret] ve

اَلْحَيْرُ [el-ḩayr] (ḩâ’ların fethi ve yâ’ların sükûnuyla) ve

اَلْحَيَرُ [el-ḩayer] (fethateynle) ve

اَلْحَيَرَانُ [el-ḩayerân] (طَيَرَانٌ [ṯayerân] vezninde) Bir nesneye bir düzeye pek çok bakmak sebebiyle gözü donuklanmak maʹnâsınadır ki o hâlet savuşmadıktan sonra bir şey΄i göremez olur. Asl maʹnâ-yı mevzûʹu budur; yukâlu: حَارَ الرَّجُلُ يَحَارُ حَيْرَةً وَحَيْرًا وَحَيَرًا وَحَيَرَانًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَظَرَ إِلَى الشَّيْءِ فَغُشِيَ عَلَيْهِ Ve bir adam ser-geşte ve deng ve mank olmak maʹnâsına müstaʹmeldir ki nereye gideceğini ve ne yapacağını bilmez olur; yukâlu: حَارَ الرَّجُلُ إِذَا لَمْ يَهْتَدِ لِسَبِيلِهِ Ve bir yerde su bir tarafa akmayıp beri öte çalkanıp dönmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: حَارَ الْمَاءُ إِذَا تَرَدَّدَ يَعْنِي كَأَنَّهُ لاَ يَدْرِي كَيْفَ يَجْرِي

اَلْمُحَاوَرَةُ [el-muḩâveret] (mîm’in zammıyla) ve

اَلْمَحْوَرَةُ [el-maḩveret] (mîm’in ve vâv’ın fethiyle) ve

اَلْمَحُورَةُ [el-maḩûret] (مَقُولَةٌ [maḵûlet] vezninde) ve

اَلْحَوِيرُ [el-ḩavîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

اَلْحَوَارُ [el-ḩavâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

اَلْحِيرَةُ [el-ḩîret] (سِيرَةٌ [sîret] vezninde) ve

اَلْحُوَيْرَةُ [el-ḩuveyret] (musaggar bünyesiyle) Cevâb maʹnâsınadır, sâ΄ile idâre olunduğu ʹalâkasıyla. مُحَاوَرَةٌ [muḩâveret] gerçi mufâʹaletten masdardır, lâkin ism menziline münezzeldir. Ve

مُحَاوَرَةٌ [muḩâveret] Asl masdar olarak karşılıklı cevâb döndürmek maʹnâsınadır; tekûlu: حَاوَرْتُهُ مُحَاوَرَةً أَيْ رَاجَعْتُهُ الْكَلاَمَ

Vankulu Lugatı - الحيرة maddesi

اَلْحَيْرُ [el-ḩayr] (ḩâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) İkisinde dahi mütehayyir olmak; yukâlu: حَارَ يَحِيرُ حَيْرَةً وَحَيْرًا أَيْ تَحَيَّرَ فِي أَمْرِهِ

اَلْحِيرَةُ [el-Ḩîret] (ḩâ’nın kesri ve meddiyle) Bir şehrin adıdır, Kûfe kurbünde.