اَلْحِيَابَةُ [el-ḩiyâbet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Bu dahi günâh-kâr olmak ve vebâle girmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَابَ الرَّجُلُ يَحُوبُ بِكَذَا حَوْبًا وَحَوْبَةً وَحِيَابَةً أَيْ أَثِمَ
اَلْحَوْبَةُ [el-ḩavbet] (bi-fethi’l-ḩâ΄) ve
اَلْحِيَابَةُ [el-ḩiyâbet] (bi-kesri’l-ḩâ΄) Masdarâni kezâlik; yukâlu: حُبْتَ بِكَذَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ أَثِمْتَ تَحُوبُ حَوْبًا وَحَوْبَةً وَحِيَابَةً Ve
حَوْبَةٌ [ḩavbet] Kezâlik ehl ve ʹayâl maʹnâsına da gelir; yukâlu: إِنَّ لِي حَوْبَةً أَعُولُهَا أَيْ ضَعَفَةً وَعِيَالًا Ve عَوْلٌ [ʹavl] zahmet çekmeğe de derler. Baʹzılar eyitti: حَوْبَةٌ [ḩavbet] her hürmettir ki onu sen zâyiʹ kılarsın, vâlide yâ hemşîre yâhûd gayrı, zât-ı rahm, mahrem kabîlinden. Ve
حَوْبَةٌ [ḩavbet] Hâcet maʹnâsına da gelir denildi; yukâlu: أَلْحَقَ اللهُ بِهِ الْحَوْبَةَ أَيِ الْمَسْكَنَةَ وَالْحَاجَةَ Ve hayra ve şerre kâdir olmamak maʹnâsına da gelir; yukâlu: إِنَّمَا فُلَانٌ حَوْبَةٌ أَيْ لَيْسَ عِنْدَهُ خَيْرٌ وَلَا شَرٌّ Ve recül-i zaʹîf maʹnâsına da gelir ki cemʹi اَلْحُوَبُ [el-ḩuveb]dir, ḩâ’nın zammı ve vâv’ın fethiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı