اَلزَّوْجُ [ez-zevc] (zâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Eş maʹnâsınadır ki çift olan şey΄in her birinden ʹibârettir. Bu cihetle بَعْلٌ [baʹl] ve حَلِيلَةٌ [ḩalîlet]e, yaʹnî hatunun erine ve erin hatununa ıtlâk olunur. Ve tasrîh-i te΄nîs için erin hatununa زَوْجَةٌ [zevcet] dahi ıtlâk olunur hâ’yla, niteki بَعْلٌ [baʹl] kelimesi dahi böylecedir; yukâlu: هُوَ زَوْجُهَا وَهِيَ زَوْجُهُ وَزَوْجَتُهُ وَهُمَا زَوْجَانِ Yaʹnî iki eştir.
اَلزَّوْجُ [ez-zevc] Eş ki ehad-ı زَوْجَيْنِ [zevceyn]e ıtlâk olunur; ʹavretin زَوْجٌ [zevc]i eri ve erin زَوْجٌ [zevc]i ʹavretidir. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ﴾ (البقرة 35، الأعراف 19) Ve gâh olur ki هِيَ زَوْجَتُهُ dahi derler. Ve زَوْجٌ [zevc] ʹadedde فَرْدٌ [ferdin] mukâbilidir; yukâlu: زَوْجٌ أَوْ فَرْدٌ كَمَا يُقَالُ “خَسًا أَوْ زَكًا” [Bu] فَرْدٌ أَوْ زَوْجٌ maʹnâsına; yukâlu: “شَفْعٌ أَوْ وَتْرٌ” Ve iki münâsib nesnenin herbirine زَوْجٌ [zevc] derler; yukâlu: هُمَا زَوْجَانِ Nitekim mecmûʹuna dahi زَوْجٌ [zevc] derler; yukâlu: هُمَا زَوْجٌ Nitekim هُمَا سِيَّانِ وَهُمَا سَوَاءٌ derler ve tekûlu: اِشْتَرَيْتُ زَوْجَيْ حَمَامٍ وَأَنْتَ تُرِيدُ ذَكَرًا وَأُنْثَى وَتَقُولُ عِنْدِي زَوْجَا نِعَالٍ Ve kâlallâhu taʹâlâ: ﴿مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ﴾ (هود 40، المؤمنون 27) Ve
زَوْجٌ [zevc] Mihaffe üzerine örtülen örtüye dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı