اَلسَّالِبُ [es-sâlib] (lâm’ın kesriyle) ve
اَلسَّلُوبُ [es-selûb] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلسَّلِيبُ [es-selîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde niteki zikr olundu) ve
اَلْمُسَلِّبُ [el-musellib] (مُحَدِّثٌ [muḩaddišamp;] vezninde) ve
اَلسُّلُبُ [es-sulub] (zammeteynle) Şol hatuna ve sâ΄ir dişi hayvâna denir ki veledi vefât eylemiş ola yâhûd eksik düşürmüş ola; yukâlu: إِمْرَأَةٌ وَنَاقَةٌ سَالِبٌ وَسَلُوبٌ وَسَلِيبٌ وَمُسَلِّبٌ وَسُلُبٌ إِذَا مَاتَ وَلَدُهَا أَوْ أَلْقَتْهُ لِغَيْرِ تَمَامٍ Ve سَلِيبٌ [selîb] kelimesinin cemʹi سُلُبٌ [sulub] gelir zammeteynle ve سَلاَئِبُ [selâ΄ib] gelir, نَجَائِبُ [necâ΄ib] gibi.
اَلسَّلُوبُ [es-selûb] (feth-i sîn’le) Şol nâkadır ki tamâm olmadık veledin bırakır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı