اَلشَّوْكَةُ [eş-şevket] شَوْكٌ [şevk]in müfredidir ki zikr olundu. Ve
شَوْكَةٌ [şevket] Yarağa denir; yukâlu: جَاءَ وَعَلَيْهِ شَوْكَةٌ أَيْ سِلَاحٌ Ve ʹinde’l-baʹz silâhın hiddetine ıtlâk olunur. Evvele göre ism ve sânîye göre masdar yâhûd ism-i masdar olur. Ve شَوْكَةُ الْقِتَالِ [şevketu’l-ḵitâl] harb ve cidâlin şiddetine ve düşmanı ifrât üzere katl ve nikâyet ve istîsâla ıtlâk olunur; yukâlu: دَهَشَتْنِي شَوْكَةُ الْقِتَالِ أَيْ شِدَّةُ بَأْسِهِ وَالنِّكَايَةُ فِي الْعَدُوِّVe
شَوْكَةٌ [şevket] Bir maraz-ı maʹrûf ismidir. Şârihin beyânına göre tâʹûn nevʹindendir, zâhiren kütüb-i tıbbiyyede bâġire ismiyle mersûm olan ʹillettir ki tâʹûn tarzında olur, ekser-i mutatabbib onu tâʹûn zann ederler, lâkin değildir; Mıṡır’da ona كُبَّةٌ [kubbet] derler kâf-ı mazmûme ile ve Şâm’da ضَرْبَةٌ [ḋarbet] derler. Ve kızıllık ve kızıl donlu dedikleri ʹillete denir ki kurdeşeni gibi bütün gövde kıpkızıl olur. Ve cullâhların çınbar dedikleri âlete denir ki diken diken olur, eriş ve argacı onunla düzeltirler. Ve ʹakrebin iğnesine denir. Ve bir hatun ismidir. Ve شَوْكَةُ الْكَتَّانِ [şevketu’l-kettân] ketencilerin tarak yerine kullandıkları nesneye denir ki yaş çamura hurmâ dikenleri dizdikten sonra kurutup keteni onunla tararlar.
اَلشَّوْكَةُ [eş-şevket] (kezâlik şîn’in fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Vâhidi. Ve
شَوْكَةٌ [şevket] Şiddet, meneʹat ve kudrete dahi derler. Ve silâhın keskinliğine de derler. Ve
شَوْكَةُ الْعَقْرَبِ [şevketu’l-ʹaḵreb] ʹAkrebin iğnesine derler. Ve
شَوْكَةُ الْحَائِكِ [şevketu’l-hâ΄ik] Şol dikendir ki cullâh onunla bezin arışın ve argacın ıslâh eder.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı