اَلشَّوْرَةُ [eş-şevret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve
اَلشَّارَةُ [eş-şâret] ve
اَلشَّوْرُ [eş-şevr] Ke-mâ zukire ve
اَلشِّيَارُ [eş-şiyâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve
اَلشَّوَارُ [eş-şevâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Hüsn ü cemâle denir; yukâlu: فُلاَنٌ ذُو شَوْرَةٍ وَشَارَةٍ وَشَوْرٍ وَشِيَارٍ وَشَوَارٍ أَيْ حُسْنٍ وَجَمَالٍ Ve hey΄et ve kıyâfet maʹnâsına müstaʹmeldir. Ve libâs ve kisveye ıtlâk olunur. Ve semizliğe ıtlâk olunur, سِمَنٌ [simen] maʹnâsına. Ve bir adamın tezeyyün eylediği zînet ve ârâyişe ıtlâk olunur. Ve
شَوْرَةٌ [şevret] Hacil olmaya denir, haclet ve şerm-sârî maʹnâsına; yukâlu: أَخَذَتْهُ الشَّوْرَةُ أَيِ الْخَجْلَةُ
اَلشَّوَارُ [eş-şevâr] (şîn’in fethiyle) Ev esbâbı, metâʹu’l-beyt maʹnâsına. Ve deve semerinin esbâbı, metâʹu’r-rahl maʹnâsına. Ve
شَوَارٌ [şevâr] ʹAvret fercidir. Ve er fercine de derler. Ve
شَوَارٌ [şevâr] Libâsa ve hey΄ete dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı