اَلْقُبَّاطُ [el-ḵubbâṯ] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) ve
اَلْقُبَّيْطُ [el-ḵubbeyṯ] ve
اَلْقُبَّيْطَةُ [el-ḵubbeyṯat] (musaggar bünyesi ve bâ’nın şeddesiyle) ve
اَلْقُبَّيْطَى [el-ḵubbeyṯâ] (elifin kasrıyla) ve
اَلْقُبَيْطَاءُ [el-ḵubeyṯâ΄] (حُمَيْرَاءُ [ḩumeyrâ΄] vezninde) نَاطِفٌ [nâṯif] ismidir ki Fârisîde peşmîne ve Türkîde tahrîfle pişmânî helvâ dedikleri helvâdır. Ve baʹzılar ʹindinde fıstık ve bademle tertîb olunur ki Türkîde ak helvâ ve kırma helvâ derler.
اَلْقُبَّيْطَى [el-ḵubbeyṯâ] (vezn-i mezbûr üzere ve âhirinde elif-i maksûre ile) ve
اَلْقُبَّيْطَاءُ [el-ḵubbeyṯâ΄] (kezâlik vezn-i mezbûr üzere ve âhirinde elif-i memdûde ile) Zikr olunan maʹnâda lügattır, lâkin yâ’yı tahfîf edersen elifi medd edersin ve teşdîd edersen kasr edersin. Ve
اَلْقُنَّبِيطُ [el-ḵunnebîṯ] (ḵâf’ın zammı ve nûn’un fethi ve teşdîdi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) Nebâtât kısmında bir maʹrûf nesnedir ki ekl olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı