اَلْكُبَيْدَاءُ [el-kubeydâ΄] (tasgîr bünyesiyle) ve
اَلْكُبَيْدَاةُ [el-kubeydât] (hâ’yla) ve
اَلْكَبْدَاءُ [el-kebdâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) ve
اَلْكَبْدُ [el-kebd] (عَبْدٌ [ʹabd] vezninde) Bunlar da vasat-ı semâya ıtlâk olunur ki hatt-ı nısf-ı nehâr farz olunan yeridir. Ve
كَبْدَاءُ [kebdâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) El değirmenine denir. Ve kabzası avucu dolduran yaya denir; yukâlu: قَوْسٌ كَبْدَاءُ إِذَا كَانَتْ يَمْلَأُ الْكَفَّ مَقْبِضُهَا Ve ortası iri ve yumru ve seyr ve hareketi batî΄ olan hatuna ıtlâk olunur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ كَبْدَاءُ أَيِ الضَّخْمَةُ الْوَسَطِ الْبَطِيئَةُ السَّيْرِ Bunun müzekkerinde أَكْبُدٌ [ekbud] denir. Ve
كَبْدَاءُ [kebdâ΄] ʹAzîmü’l-vasat olan kumluğa ıtlâk olunur; yukâlu: رَمْلَةٌ كَبْدَاءُ أَيْ عَظِيمَةُ الْوَسَطِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı