اَلْمَهُوبُ [el-mehûb] (مَقُولٌ [maḵûl] vezninde) ve
اَلْمَهِيبُ [el-mehîb] (مَكِيلٌ [mekîl] vezninde) ve
اَلْهَيُوبُ [el-heyûb] (kezâlik صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلْهَيْبَانُ [el-heybân] (kezâlik سَلْمَانُ [selmân] vezninde) Şol heybetli ve ʹazametli adama denir ki nâs kendiden havf ve hazer eder ola; yukâlu: رَجُلٌ هَائِبٌ وَهَيُوبٌ وَهَيَّابٌ وَهَيِّبٌ وَهَيْبَانٌ وَهَيِّبَانٌ وَهَيَّابَةٌ أَيْ يَخَافُ النَّاسَve yukâlu: رَجُلٌ مَهُوبٌ وَمَهِيبٌ وَهَيُوبٌ وَهَيْبَانٌ أَيْ يَخَافُهُ النَّاسُ
اَلْمَهُوبُ [el-mehûb] (mîm’in fethi ve hâ’nın zammıyla) مَهِيبٌ [mehîb] gibidir gûyâ ki مَهُوبٌ [mehûb] هُوبَ الرَّجُلُ den me΄hûzdur, binâ-i mechûl olup yâ’sı vâv’a kalb olunduktan sonra.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı