اَلْمُوَافَقَةُ [el-muvâfaḵat] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bir nesneyi bir nesneye uydurmak maʹnâsınadır; tekûlu: وَافَقْتُ السَّهْمَ بِالسَّهْمِ أَيْ قَصَدْتُ لَهُ بِهِ Ve bir kimseye râst gelmek maʹnâsınadır; tekûlu: وَافَقْتُ فُلَانًا إِذَا صَادَفْتَهُ
اَلْوِفَاقُ [el-vifâḵ] (vâv’ın kesriyle) ve
اَلْمُوَافَقَةُ [el-muvâfaḵat] (mîm’in zammı ve fâ’nın fethiyle) ve
اَلتَّوَافُقُ [et-tevâfuḵ] (tâ’nın fethi ve fâ’nın zammı ile) Üçü dahi bir kimseye yardah olmak maʹnâsınadır. Ve
مُوَافَقَةٌ [muvâfaḵat] ve
وِفَاقٌ [vifâḵ] Bir kimseye râst gelmeğe dahi derler; yukâlu: وَافَقْتُهُ إِذَا صَادَفْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı