اَلْبَرْضُ [el-berḋ] (قَرْضٌ [ḵarḋ] vezninde) Azca nesneye denir. Cemʹi بِرَاضٌ [birâḋ] gelir bâ’nın kesriyle ve بُرُوضٌ [burûḋ] ve أَبْرَاضٌ [ebrâḋ] gelir; yukâlu: مَا بَقِيَ فِي الْحَوْضِ إَلاَّ بَرْضٌ أَيْ قَلِيلٌ مِنَ الْمَاءِ ve
بَرْضٌ [berḋ] masdar olur, su çeşmeden azca çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَرَضَ الْمَاءُ مِنَ الْعَيْنِ بَرْضًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ وَهُوَ قَلِيلٌ Ve azca nesne vermek maʹnâsınadır; tekûlu: بَرَضَ لِي مِنْ مَالِهِ بَرْضًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي أَيْ أَعْطَانِي مِنْهُ قَلِيلاً
اَلْبِرَاضُ [el-birâḋ] (bâ’nın kesriyle) ve
اَلْبُرُوضُ [el-burûḋ] (zammeteynle) ve
اَلْأَبْرَاضُ [el-ebrâḋ] (hemzenin fethiyle) Bunlar cümle بَرْضٌ [berḋ]ın cemʹidir. Ve
بَرْضٌ [berḋ] Su pınar gözünden az çıkmağa dahi derler; yukâlu: بَرَضَ الْمَاءُ مِنَ الْعَيْنِ يَبْرُضُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ وَهُوَ قَلِيلٌ Ve
بَرْضٌ [berḋ] Az nesne vermeğe de derler; yukâlu: بَرَضَ لِي مِنْ مَالِهِ يَبْرُضُ بَرْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ والثاني إِذَا أَعْطَاهُ مِنْهُ شَيْئًا قَلِيلًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı