Kamus-ı Muhit - حلة بن قيلة maddesi

اَلْحِلَّةُ [el-ḩillet] (ḩâ’nın kesriyle) Bir yere konup ârâm eden kavm ve cemâʹate denir; tekûlu: رَأَيْتُ بِهَا حِلَّةً أَيْ قَوْمًا نُزُولًا Ve

حِلَّةٌ [ḩillet] Binâ-i nevʹ olur, konmak hey΄etine denir ki ondan konuş ile taʹbîr olunur; yukâlu: لَهُمْ حِلَّةٌ سَهْلَةٌ وَهِيَ هَيْئَةُ الْحُلُولِ Ve bir mahalde müctemiʹ cümle-i büyûta ıtlâk olunur ki bâdiye-nişînler oba ve ehl-i şehr mahalle taʹbîr ederler, ʹalâ-kavlin yüz hâneden ʹibâret olan büyûta ıtlâk olunur; yukâlu: بِهَا حِلَّةٌ أَيْ جَمَاعَةُ بُيُوتِ النَّاسِ أَوْ هِيَ مِائَةُ بَيْتٍ Ve meclise ıtlâk olunur. Ve kavmin cemʹiyyet-gâhına ıtlâk olunur; cemʹi حِلَالٌ [ḩilâl] gelir ḩâ’nın kesriyle. Ve

حِلَّةٌ [ḩillet] Bir cins dikenli çalıya denir ki mevâşî merʹâsındandır ve onlara be-gâyet yarar. Ve hasır şukkasına denir. Ve

حِلَّةٌ [Ḩillet] Bir belde adıdır ki emîr-i ʹArab Ṡadaḵa b. Dubeys b. Mezyed binâ eylemekle hâlen Mezyediyye ile müteʹâreftir. Ve Ḩuveyze kurbünde bir karye ismidir ki Dubeys b. ʹAfîf nâm emîr-i ʹArab binâ eylemiştir. Ve

حِلَّةُ بْنُ قَيْلَةَ [Ḩille b. Ḵaylet] Aʹmâl-i Mežâr’dan bir beldedir. Ve

حِلَّةٌ [ḩillet] Masdar olur, hacda kurbân kendisi zebh olunması helâl olan mahalle erişmek maʹnâsına; yukâlu: حَلَّ الْهَدْيُ حِلَّةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا بَلَغَ الْمَوْضِعَ الَّذِي يَحِلُّ فِيهِ نَحْرَهُ Ve mutallaka hatun ʹiddetinden çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَلَّتِ الْمَرْأَةُ إِذَا خَرَجَتْ مِنْ عِدَّتِهَا