اَلْخَبِيرُ [el-ḣabîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Ekinciye denir, أَكَّارٌ [ekkâr] maʹnâsına. Ve hâssaten ʹâlim-billâh olan merd-i âgâha denir; yukâlu: رَجُلٌ خَبِيرٌ أَيْ عَالِمٌ بِاللهِ تَعَالَى Ve deve tüyüne denir, وَبَرٌ [veber] maʹnâsına. Ve ʹuşb ve nebâta denir. Ve devenin ağızı köpüğüne denir. Ve kılların ve tüylerin döküntüsüne denir, نُسَالَةُ الشَّعْرِ [nusâletu’ş-şaʹar] maʹnâsına. Ve
خَبِيرٌ [Ḣabîr] Muhaddisînden Aḩmed b. ʹİmrân’ın pederinin ceddi ismidir.
اَلْخَبِيرُ [el-ḣabîr] (ḣâ’nın fethi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) Bilici, ʹâlim maʹnâsına. Ve ekinci, ekkâr maʹnâsına. Ve
خَبِيرٌ [ḣabîr] Ota dahi derler, nebât maʹnâsına. Ve fi’l-hadîsi: “يَسْتَخْلِبُ الْخَبِيرَ وَيَأْكُلُهُ” Ve إِسْتِخْلَابٌ [istiḣlâb] ḣâ-i muʹceme ile katʹ maʹnâsına; ey: يَقْطَعُ النَّبَاتَ وَيَأْكُلُهُ Ve
خَبِيرٌ [ḣabîr] Deve yününe dahi derler. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: خَبِيرٌ [ḣabîr] deve ağzında olan köpüktür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı