Kamus-ı Muhit - خد maddesi

اَلْخَدَّانِ [el-ḣaddân] (ḣâ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle ve tesniye bünyesiyle) ve

اَلْخُدَّتَانِ [el-ḣuddetân] (ḣâ’nın zammıyla) Yüzde gözlerin kuyruklarından avurdun nihâyetine kadar yerlere denir yâhûd burnu sağ ve soldan muhît ve müktenif olan yerlere yâhûd gözün hânesinden çene kemiğine kadar yere denir, Türkîde yanak ve Fârisîde ruhsâr denir. İhtilâf-ı mezkûrun merciʹleri müttehiddir. Müfredi olan خَدٌّ [ḣadd] müzekkerdir, أُذُنٌ [užun] ve عَيْنٌ [ʹayn]a makîs değildir, zîrâ taʹaddüd-i hakîkîsi yoktur, iki yanak bir yüzdür. Ve

خَدٌّ [ḣadd] Yola ıtlâk olunur, طَرِيقٌ [ṯarîḵ] maʹnâsına, خَدٌّ [ḣadd]-i mezkûrdan müsteʹârdır. Ve cemâʹat-i insânîye ıtlâk olunur, جَبْهَةٌ [cebhet] gibi; yukâlu: مَضَى خَدٌّ مِنَ النَّاسِ أَيْ جَمَاعَةٌ Ve yerde olan uzun uzadı hufreye yani yarığa ve hendeğe ıtlâk olunur. Ve küçük nehr ve cedvele ıtlâk olunur. Ve هَوْدَجٌ [hevdec] ve مِحَفَّةٌ [miḩaffet]in safîhasına yaʹnî sağlı ve sollu ahşâbının yüzlerine ıtlâk olunur. Cemʹi أَخِدَّةٌ [eḣiddet] gelir ve خِدَادٌ [ḣidâd] ve خِدَّانٌ [ḣiddân] gelir ḣâ’ların kesriyle. Ve

خَدٌّ [ḣadd] Masdar olur, bir şey΄ bir nesneye te΄sîr edip yer eylemek maʹnâsına; yukâlu: خَدَّ الدَّمْعُ فِي خَدِّهِ خَدًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَثَّرَ فِيهِ

Vankulu Lugatı - خد maddesi

اَلْخَدُّ [el-ḣadd] (ḣâ’nın fethiyle) Yüzde olan yanak. Ve

خَدٌّ [ḣadd] Yarmak maʹnâsına da gelir, شَقٌّ [şaḵḵ] gibi; yukâlu: خَدَّهُ يَخُدُّهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا شَقَّهُ