Kamus-ı Muhit - ذميم maddesi

اَلذَّمِيمُ [ež-žemîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Mezmûm maʹnâsınadır; yukâlu: رَجُلٌ مَذْمُومٌ وَذَمِيمٌ ضِدُّ مَمْدُوحٍ Ve

ذَمِيمٌ [žemîm] Suyu az kuyuya denir. Ve suyu çok kuyuya denmekle de zıdd olur, ذَمِيمَةٌ [žemîmet] gibi. Ve şol hurde sivilcelere denir ki harâretten yâhûd gicikten insânın çehresinde tahaddüs eder. Ve rutûbet ve nem maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin çiğ taʹbîr olunan rutûbete denir, şebnem maʹnâsına ki geceler eşcâr ve nebâtâta düşüp bulaştığı toprak yer yer çamur parçaları gibi olur. Ve

ذَمِيمٌ [žemîm] Oğlağın burnu üzerinde olan beyâza denir. Ve mekrûh suya denir. Ve sümüğe denir. مُخَاطٌ [muḣâṯ] maʹnâsına. Ve teke kısmının zekerinden bi-nefsihi akan bevle denir. Burada بَوْلٌ [bevl] kelimesi مُخَاطٌ [muḣâṯ] üzere mukaddem mersûm olan nüshalar galattır. Ve koyun kısmının memesinden bi-nefsihi seyelân eden süte denir.

Vankulu Lugatı - ذميم maddesi

اَلذَّمِيمُ [ež-žemîm] (žâl’ın fethi ve mîm’in kesri ve meddiyle) Mezmûm olan kimse. Ve

مَاءٌ ذَمِيمٌ [mâ΄un žemîm] Mekrûh olan suya dahi derler. Ve

ذَمِيمٌ [žemîm] Burundan akan sümüğe dahi derler, مُخَاطٌ [muḣâṯ] maʹnâsına. Ve şol bevl ki tekenin zekerinden akar, ona dahi ذَمِيمٌ [žemîm] derler. Ve

ذَمِيمٌ [žemîm] Burundan akan sümüğe dahi derler. Ve koyunun memesinden akan süte dahi derler. Ve

ذَمِيمٌ [žemîm] Şol hurde beyâz nesnelere dahi derler ki burun üzerinde olan deliciklerde karınca yumurtası gibi çıkar; yukâlu: ذَمَّ أَنْفُهُ وَذَنَّ أَيْضًا