عَضُّ الزَّمَانِ [ʹaḋḋu’z-zamân] Dehrin şiddet ve mihnetine ıtlâk olunur; yukâlu: عَضُّ الزَّمَانِ لَمْ يَدَعْ لَهُ دَعَةً أَيْ شِدَّتُهُ ve yukâlu: عَضَّهُ الزَّمَانُ إِذَا اشْتَدَّ عَلَيْهِ Ve
عَضُّ الْحَرْبِ [ʹaḋḋu’l-ḩarb] Cengin şiddetinden ʹibârettir; ʹalâ-kavlin bunlar żâ-yı muʹceme iledir ve عَضُّ الْأَسْنَانِ [ʹaḋḋu’l-esnân] ḋâd iledir. Ve
عَضٌّ [ʹaḋḋ] Yayın kirişi bağrına yapışmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: عَضَّتِ الْقَوْسُ إِذَا لَصِقَ وَتَرُهَا بِكَبِدِهَا Ve
عَضِيضٌ [ʹaḋîḋ] Bir kimseye ʹale’d-devâm mülâzemet eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: عَضِضْتُ بِصَاحِبِي عَضِيضًا إِذَا لَزِمْتَهُ Ve
عَضِيضٌ [ʹaḋîḋ] Hâssaten pek ısırmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَضَّهُ عَضِيضًا وَهُوَ الْعَضُّ الشَّدِيدُ Ve cenkte adamın karîn ve hemtâsına ıtlâk olunur ki birbirini kavrayıp uğraşırlar; yukâlu: هُوَ عَضِيضُهُ أَيْ قَرِينُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı