اَلْعُقْبَةُ [el-ʹuḵbet] (جُرْعَةٌ [curʹat] vezninde) Nöbet maʹnâsınadır; tekûlu: تَمَّتْ عُقْبَتُكَ أَيْ نَوْبَتُكَ Ve bedel maʹnâsınadır; tekûlu: أَخَذْتُ مِنْ أَسِيرِي عُقْبَةً أَيْ بَدَلاً Ve gece ile gündüzün her birine ıtlâk olunur, yekdîgeri müteʹâkib olduğu için. Ve
عُقْبَةُ الطَّائِرِ [ʹuḵbetu’ṯ-ṯâ΄ir] Pervâz eden kuşun havâya irtifâʹıyla inhitâtı beyninde olan mesâfeye ıtlâk olunur, lâkin Râġıb عُقْبَةُ الطَّائِرِ صُعُودُهُ وَانْحِدَارُهُ ʹibâretiyle sebt eylemekle ber-muktezâ-yı mâdde suʹûduna muʹâkib olan inhidârından ʹibâret olur. Ve
عُقْبَةٌ [ʹuḵbet] Şol çorba makûlesi taʹâm bakiyyesine denir ki ʹâriyet çömlek alan kimse sâhibine onu çömlek içre berâberce red ve teslîm eder. Ve
عُقْبَةُ الْجَمَالِ [ʹuḵbetu’l-cemâl] Hüsn ü cemâlin eser ve hey΄etinden ʹibârettir. Bu maʹnâda ʹayn’ın kesriyle de câ΄izdir; yukâlu: مَا أَحْسَنَ عُقْبَةَ جَمَالِهِ أَيْ أَثَرَهُ وَهَيْئَتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı