Kamus-ı Muhit - غاشية maddesi

اَلْغَاشِيَةُ [el-ġâşiyet] Bir nesneyi örtüp bürüyen şey΄e denir; te΄nîsi mevsûf iʹtibâriyle yâhûd mübâlagaya mahmuldür, cemʹi غَوَاشِي [ġavâşî] gelir; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَمِنْ فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ﴾ أَيْ أَغْمَاءٌ أَيْ أَغْطِيَةٌ At kısmının eyeri örtüsüne ki Fârisîde zîn-pûş derler, غَاشِيَةٌ [ġâşiyet] dedikleri bu maʹnâdandır. Ve

غَاشِيَةٌ [ġaşiyet] Kıyâmete ıtlâk olunur; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ﴾ أَيِ الْقِيَامَةِ Ve nâr-ı cehenneme ıtlâk olunur. Ve yüreği ihâta eden ince zara denir ki inḣilâʹında sâhibi helâk olur, قَمِيصُ الْقَلْبِ [ḵamîṡu’l-kalb] maʹnâsınadır, Fârisîde pûşiş-i dil derler. Ve kılıç kınının ağzından aşağıda diplik taʹbîr olunan yerine kadar sarılan sağrı derisine denir, ʹalâ-kavlin kabzasına sarılan kalın deriye denir. Ve insân ve hayvânın cevfinde ʹârız olan iç marazına denir. Ve kâbûs gibi adama müstevlî olan cerrârlara ve sâ΄illere ıtlâk olunur; yukâlu: غَشِيَتْ عَلَيْهِ الْغَاشِيَةُ أَيِ السُّؤَالُ Ve cemʹiyyetle ziyârete gelen yârâna ıtlâk olunur. Ve deve pâlânının art kaşında olan demire denir.

Vankulu Lugatı - غاشية maddesi

اَلْغَاشِيَةُ [el-ġâşiyet] (şîn’in kesriyle) Kıyâmet maʹnâsına. Ve mezbûra غَاشِيَةٌ [ġâşiyet] dedikleri, halkı havf ile setr ettiği içindir. Ve

غَاشِيَةٌ [ġâşiyet] Şol maraza dahi derler ki içeride olur. Ve şol demire derler ki deve pâlânının art kaşı üzerinde olur. Ve

غَاشِيَةٌ [ġâşiyet] Eyere dahi derler, سَرْجٌ [serc] maʹnâsına.