Kamus-ı Muhit - غدة maddesi

Kütüb-i tıbbiyyede meşrûh olduğu üzere baʹzen kulak ardında ve koltuklarda ve kasıklarda tahaddüs eder ve bunlara evrâm-ı megâbin ıtlâk olunur. Ammâ halk içinde kulak ardında olan şedîd ise “baştan inme” ve “yazma” ve koltuklarda olana “köpek memesi” ve kasıklarda olana “hıyarcık” taʹbîr olunur. Bunlar ıssı veremlerdir. Mâddenin o mevziʹine buhrân tarîkiyle insibâbından veyâ baʹzı aʹzâ-ı re΄îsiyyenin o mevziʹe defʹinden neş΄et eder. Bunlarda vecaʹ olur. Mü΄ellifin taʹrîfi vecaʹı olmayan ʹukdedir ki bez taʹbîr olunur. Ekserî bedenin bir yerinde bir çıban zuhûr eylese buhrânından oralarda öylece ʹukde peydâ olur. Pes evrâm-ı merkûmeye غُدَّةٌ [ġuddet] taʹbîri ʹörfîdir. İntehâ. Ve

غُدَّةٌ [ġuddet] Her sinir aralığında saht ve sulb kıtʹaya denir. Cemʹi غُدَدٌّ [ġuded] gelir, صُرَدٌ [ṡurad] vezninde. Ve

غُدَّةٌ [ġuddet] ve

غَدَدٌ [ġaded] (fethateynle) Deve kısmının tâʹûnuna denir. ʹAlâ-kavlin غُدَّةٌ [ġuddet] hemân devenin karnında hâdis olur; gerdanına ve paçalarına sirâyet eyledikte helâk olur. Cemʹi غِدَادٌ [ġidâd] gelir ġayn’ın kesriyle. Ve

غُدَّةٌ [ġuddet] Ur ve yumru dedikleri büyük ʹukdeye denir ki boynun ve boğazın hâricinde tahaddüs eder, سِلْعَةٌ [silʹat] dahi derler. Ve devenin hörgücüyle altında olan şahmına denir. Ve bir bölük mâla yaʹnî devâbb ve mevâşîye ıtlâk olunur. Cemʹi غَدَائِدُ [ġadâ΄id] gelir.

Vankulu Lugatı - غدة maddesi

اَلْغُدَّةُ [el-ġuddet] (ġayn’ın zammı ve dâl’ın teşdîdiyle) ve

اَلْغُدَدَةُ [el-ġudedet] (ġayn’ın zammı ve dâl-ı ûlânın fethiyle) غُدَدٌ [ġuded]in vâhidi. Ve

غُدَّةٌ [ġuddet] Deve tâʹûnuna dahi derler.