Kamus-ı Muhit - أثرة maddesi

اَلْأَثَرَةُ [el-ešamp;eret] (fetehâtla) ve

اَلْأُثْرَةُ [el-ušamp;ret] (hemzenin zammıyla; ke-mâ se-yuzkeru) ve

اَلْإِثْرَةُ [el-išamp;ret] (hemzenin kesriyle) ve

اَلْأُثْرَى [el-ušamp;râ] (حُسْنَى [ḩusnâ] vezninde) Sıfat-ı mezkûreden ki إِسْتِيثَارٌ [istîšamp;âr]dandır, ismlerdir, bir nesne husûsunda müstakil ve müstebidd olmak hâletine denir. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîs: “سَيَكُونُ بَعْدِي أُثْرَةٌ” أَيْ يُسْتَأْثَرُ بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ وَالْإِسْتِيثَارُ التَّفَرُّدُ بِالشَّيْءِ مِنْ دُونِ غَيْرِهِ ve kâle fi’n-Nihâye: قَالَ لِلْأَنْصَارِ “إِنَّكُمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي أَثَرَةً فَاصْبِرُوا لَهَا” اَلْأَثَرَةُ بِفَتْحِ الْهَمْزَةِ وَالثَّاءِ اسْمٌ مِنْ آثَرَ يُؤْثِرُ إِيثَارًا إِذَا أَعْطَى، أَرَادَ أَنَّهُ يُسْتَأْثَرُ عَلَيْكُمْ فَيُفَضَّلُ غَيْرُكُمْ فِي نَصِيبِهِ مِنَ الْفَيْءِ وَالْإِسْتِيثَارُ الْإِنْفِرَادُ بِالشَّيْءِ ve kâle fi’l-Esâs: وَفِي الْحَدِيثِ “سَتَرَوْنَ بَعْدِي أَثَرَةً” أَيْ تَسْتَأْثِرُ أُمَرَاءُ الْجَوْرِ بِالْفَيْءِ ve

أَثَرَةٌ [ešamp;eret] (fetehâtla) Me΄sûr ve menkûl olan ʹilm bakiyyesine ıtlâk olunur, أُثْرَةٌ [ušamp;ret] gibi, niteki zikr olundu.

اَلْأَثْرُ [el-ešamp;r] (أَمْرٌ [emr] vezninde; hemzenin kesriyle de lügattir) Kılıcın cevherine denir ki ʹalâmet-i cevdeti olacaktır; yukâlu: مَا أَحْسَنَ أَثْرَ السَّيْفِ أَيْ فِرِنْدَهُ Cemʹi أُثُورٌ [ušamp;ûr] gelir. Ve

أَثْرٌ [ešamp;r] ve

إِثَارَةٌ [išamp;âret] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) ve

أُثْرَةٌ [ušamp;ret] (hemzenin zammıyla) Masdar olurlar, bir adamdan bir kelâm ve hadîs nakl ve rivâyet eylemek maʹnâsına; yukâlu: أَثَرَ الْحَدِيثَ مِنْهُ أَثْرًا وَإِثَارَةً وَأُثْرَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا نَقَلَهُ وَرَوَاهُ Fi’l-asl أَثْرٌ [ešamp;r] ve إِثَارَةٌ [išamp;âret] tetebbuʹ-i إِثْرٌ [isr] maʹnâsına olmakla gûyâ ki hadîsin yâhûd muhaddisin إِثْرٌ [išamp;r]ine mütetebbiʹ olur. Ve

أَثْرٌ [ešamp;r] (أَمْرٌ [emr] vezninde) Buğur deve nâkaya çok aşmak maʹnâsına müstaʹmeldir. Bu dahi tetebbüʹ-i إِثْرٌ [išamp;r] maʹnâsındandır; yukâlu: أَثَرَ الْفَحْلُ أَثْرًا إِذَا أَكْثَرَ مِنْ ضِرَابِ النَّاقَةِ Ve bir adama ikrâm eylemek maʹnâsınadır; mekrümet maʹnâsına olan مَأْثُرَةٌ [me΄šamp;uret]-i âtiyeden me΄hûzdur; yukâlu: أَثَرَهُ إِذَا أَكْرَمَهُ