اَلْأَتِيُّ [el-etiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) ve
اَلْأَتَاءُ [el-etâ΄] (سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde) Nehre düşmüş hâr u hâşâk ve yaprak makûlesine denir; cemʹi آتَاءٌ [âtâ΄] ve أُتِيٌّ [utiyy] gelir hemzenin zammıyla عُتِيٌّ [ʹutiyy] vezninde. Ve
أَتِيٌّ [etiyy] ve
أَتَاوِيٌّ [etâviyy] Seyl-i garîbe denir, niteki vâviyyede dahi zikr olundu.
اَلْأَتِيُّ [el-etiyy] (hemzenin fethi ve yâ’nın âhirinde teşdîdiyle) Şol harktır ki bir kimse kazıp onu kendi tarlasına götürür, pes bu فَعِيلٌ [faʹîl] vezni üzere olur. Ve
أَتِيٌّ [etiyy] Garîb maʹnâsına dahi gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı