اَلْحَمِسُ [el-ḩamis] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْأَحْمَسُ [el-aḩmes] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Maʹnâ-yı mezbûrdan vasflardır; yukâlu: رَجُلٌ حَمِسٌ وَأَحْمَسُ أَيْ مُتَشَدِّدٌ وَمُتَصَلِّبٌ فِي الدِّينِ وَالْقِتَالِ [Ve] أَحْمَسُ [aḩmes]in cemʹi حُمْسٌ [ḩums] gelir ḩâ’nın zammıyla. Ve أَحْمَسُ [aḩmes] حَمَاسَةٌ [ḩamâset]ten dahi vasf olur, bahâdır ve şecîʹ adama denir. Ve pek salâbetli mekâna denir; bunun da cemʹi حُمْسٌ [ḩums] gelir ḩâ’nın zammıyla yukâlu: مَكَانٌ أَحْمَسُ أَيْ صُلْبٌ وَأَمْكِنَةٌ حُمْسٌ أَيْ صِلاَبٌ Ve
أَحْمَسُ [aḩmes] Kurak ve kıtlık yıla denir; yukâlu: عَامٌ أَحْمَسُ أَيْ شَدِيدٌ ve yukâlu: سَنَةٌ حَمْسَاءُ أَيْ شَدِيدَةٌ Cemʹi أَحَامِسُ [eḩâmis] ve حُمْسٌ [ḩums] gelir; yukâlu: أَصَابَتْهُمْ سِنُونَ أَحَامِسُ وَحُمْسٌ أَيْ شَدِيدَةٌ
اَلْأَحْمَسُ [el-aḩmes] (hemzenin ve mîm’in fethi ve mâ-beyninde ḩâ’nın sükûnuyla) Katı yer, mekân-ı sulb maʹnâsına. Ve
أَحْمَسُ [aḩmes] kezâlik deynde ve kıtâlde mütesallib olan kimse. Ve
أَحْمَسُ [aḩmes] Bahâdır maʹnâsına da gelir. Ve
أَحْمَسُ [aḩmes] Kıtlık yılına da derler; yukâlu: عَامٌ أَحْمَسُ أَيْ شَدِيدٌ وَأَرَضُونَ أَحَامِسُ أَيْ جَدْبَةٌ Ve جَدْبٌ [cedb] cîm’le ve dâl-ı mühmele ve bâ-i muvahhade ile kuraklık yerler, قَحْطٌ [ḵaḩt] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı