اَلْأَخْرَسُ [el-aḣres] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Dilsize denir. Cemʹi خُرْسٌ [ḣurs] gelir ve خُرْسَانٌ [ḣursân] gelir ḣâ’ların zammıyla; yukâlu: رَجُلٌ أَخْرَسُ أَيْ مُنْعَقِدُ اللِّسَانِ عَنِ الْكَلاَمِ Ve
أَخْرَسُ [aḣres] Koyuluğundan nâşî kapta çalkanıp seslenmez olan süte ıtlâk olunur; yukâlu: لَبَنٌ أَخْرَسُ أَيْ خَاثِرٌ لاَ صَوْتَ لَهُ فِي الْإِنَاءِ Ve şol yol nişânı olan mîle ıtlâk olunur ki dağdan baʹîd olmakla yâhûd sedâ ʹaks eylemeyen dağ semtinde olmakla onda ʹaks-i savt mesmûʹ olmaya; yukâlu: عَلَمٌ أَخْرَسُ إِذَا كَانَ لَمْ يُسْمَعْ فِيهِ صَوْتُ صَدًى
اَلْأَخْرَسُ [el-aḣres] (hemzenin ve râ’nın fethiyle) Dilsiz olan kimse. Ve
أَخْرَسُ [aḣres] Şol süte derler ki ziyâde koyu olduğu için âvâzı çıkmaya. Ve
أَخْرَسُ [aḣres] Şol dağa derler ki onun yankılanması olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı