Kamus-ı Muhit - إخالة maddesi

اَلْإِخْيَالُ [el-iḣyâl] (hemzenin kesriyle ki aslı üzeredir) ve

اَلْإِخَالَةُ [el-iḣâlet] (إِمَالَةٌ [imâlet] vezninde) Yağmurlu zann olunan sehâba yağdırır mı yoksa yağdırmaz mı diye bakıştırmak maʹnâsınadır; tekûlu: أَخْيَلْنَا إِخْيَالًا وَأَخَلْنَا إِخَالَةً أَيْ شِمْنَا سَحَابَةً مُخِيلَةً Ve

إِخْيَالٌ [iḣyâl] Sehâb imtâra yapınmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَخْيَلَتِ السَّمَاءُ إِذَا تَهَيَّأَتْ لِلْمَطَرِ Ve sibâʹdan kurt görüp havf eylemek için deve yavrusunun yanına oyuk nasb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَخْيَلَ لِلنَّاقَةِ إِذَا وَضَعَ لِوَلَدِهَا خَيَالًا لِيَفْزَعَ مِنْهُ الذِّئْبُ Ve

إِخَالَةٌ [iḣâlet] Nâkanın memesi sütlü göstermek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَخَالَتِ النَّاقَةُ إِذَا كَانَ فِي ضَرْعِهَا لَبَنٌ Ve zemîn gûnâgûn nebâtla müzeyyen olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَخَالَتِ الْأَرْضُ بِالنَّبَاتِ إِذَا ازْدَانَتْ

Vankulu Lugatı - إخالة maddesi

اَلْمُخَايَلَةُ [el-muḣâyelet] (mîm’in zammı ve yâ’nın fethiyle) Bi-maʹnâhu, kezâlik; yukâlu: أَخَالَتِ السَّحَابُ وَأَخْيَلَتْ وَخَايَلَتْ إِذَا كَانَتْ تُرَجَّى الْمَطَرَ Ve

إِخَالَةٌ [iḣâlet] ve

إِخْتِيَالٌ [iḣtiyâl] Sehâbı zikr olunan hâlet üzere görmeğe dahi derler; tekûlu: أَخَلْتُ السَّحَابَةَ وَأَخْيَلْتُهَا إِذَا رَأَيْتَهَا مَخِيلَةً لِلْمَطَرِ Ve

إِخَالَةٌ [iḣâlet] İştibâh maʹnâsına da gelir; yukâlu: خَالَ الشَّيْءُ إِذَا اشْتَبَهَ ve yukâlu: هَذَا أَمْرٌ لَا يُخِيلُ أَيْ لَا يَشْتَبِهُ Ve

إِخْيَالٌ [iḣyâl] Deve yavrusunun yanına خَيَالٌ [ḣayâl] kurmağa dahi derler, tâ ki kurt görüp havf ede; tekûlu: أَخْيَلْتُ إِذَا وَضَعْتَ قُرْبَ وَلَدِهَا خَيَالًا لِيَفْزَعَ مِنْهُ الذِّئْبُ Ve خَيَالٌ [ḣayâl] kılmak insân şeklinde bir nesne kılmağa derler, ʹalâ-mâ merre ânifen. Ve

مُخَايَلَةٌ [muḣâyelet] Hasmın işlediğine göre işlemek, mübâre΄et maʹnâsına.