اَلنُّقْفُ [en-nuḵf] (nûn’un zammıyla) نَقِيفٌ [neḵîf] lafzından ki kurt yemiş özdeğe denir, cemʹidir.
اَلنِّقْفُ [en-niḵf] (nûn’un kesriyle) Henüz yumurtadan çıkmış kuş yavrusuna denir; nûn’un fethiyle de câ΄izdir. Bu sûrette tesmiye bi’l-masdar olur.
اَلنَّقْفُ [en-naḵf] (وَقْفٌ [vaḵf] vezninde) Başın dimâg üzere gelen tepesini dimâga varınca şikest etmek, ʹalâ-kavlin tepeye şiddetle vurmak yâhûd mızrak ve değnek makûlesiyle vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَفَ هَامَةَ فُلاَنٍ نَقْفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا كَسَرَهَا عَنِ الدِّمَاغِ أَوْ ضَرَبَهَا أَشَدَّ ضَرْبٍ أَوْ بِرُمْحٍ أَوْ عَصًا Ve yumurta delmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَفَ الْبَيْضَةَ إِذَا نَقَبَهَا Ve şarâbı durultmak, ʹalâ-kavlin su katmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَفَ الشَّرَابَ إِذَا صَفَاهُ أَوْ مَزَجَهُ Ve ebû cehl karpuzunu çekirdeği görününce kadar yarmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَفَ الْحَنْظَلَ عَنِ الْهَبِيدِ إِذَا شَقَّهُ
اَلنَّقْفُ [en-naḵf] (fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Başın tepesin ufatmaktır, bir haysiyyetle ki dimâg görüne.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı