اَلنَّقَلَةُ [en-neḵalet] (fetehâtla) Dereden akan sel suyunun çağıltısına denir; tekûlu: سَمِعْتُ نَقَلَةَ الْوَادِي أَيْ صَوْتَ سَيْلِهِ
اَلنُّقْلَةُ [en-nuḵlet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) إِنْتِقَالٌ [intiḵâl]den ismdir, göçmeğe ve göçe denir; yukâlu: أَسْرَعُوا النُّقْلَةَ أَيِ الْإِنْتِقَالَ Ve koğuculuğa denir; yukâlu: حَرَّشَ بَيْنَهُمْ بِالنُّقْلَةِ أَيْ بِالنَّمِيمَةِ
اَلنِّقْلَةُ [en-niḵlet] (nûn’un kesriyle) Atası evinde akşamlamış karı kıza denir ki yaşlılığından bir kimse tezevvücüne ragbet eylemeyip öylece mehcûre kalmış ola; yukâlu: سَمِعْتُ فُلَانًا يَخْطُبُ نِقْلَةً وَهِيَ الْمَرْأَةُ الَّتُي تُرِكَتْ وَلَا تُخْطَبُ لِكِبَرِهَا
اَلنُّقْلَةُ [en-nuḵlet] (nûn’un zammı ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir mevziʹden intikâl etmek maʹnâsında ismdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı