Kamus-ı Muhit - النقض maddesi

اَلنُّقَضُ [en-nuḵaḋ] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Güreş fenninden bir fenn-i mahsûs ismidir.

اَلنُّقْضُ [en-nuḵḋ] (nûn’un zammıyla) Binânın bozulup yıkılan yerine denir, niteki kesr ile bozuntusuna denir; tekûlu: أَصْلِحْ نُقْضَ بِنَائِكَ أَيْ مَا انْتَقَضَ مِنْهُ

اَلنَّقْضُ [en-naḵḋ] (nûn’un fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir nesneyi evvelki hey΄etinden bozmak maʹnâsınadır, binâyı bozmak ve ipin katlarını bozmak gibi ve mecâzen ʹahd ve peymânı bozmak gibi; yukâlu: نَقَضَ الْبِنَاءَ وَالْحَبْلَ وَالْعَهْدَ نَقْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ ضِدُّ أَبْرَمَ Ve gön ve meşin ve kiriş ve pâlân ve parmak ve aʹzada oynak yerleri ve kemik makûlesi çıtırdamak maʹnâsına müstaʹmeldir ki bozulmağın lâzımıdır, zîrâ bir nesne bozulunca seslenir, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: نَقَضَ الْمِفْصَلُ وَالْأَدِيمُ مَثَلاً نَقْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا صَوَّتَ

اَلنِّقْضُ [en-niḵḋ] (nûn’un kesriyle) مَنْقُوضٌ [menḵûḋ] maʹnâsınadır ki binânın yıkıntısına ve ipin bozuntusuna denir; yukâlu: هُوَ نِقْضُ الْبِنَاءِ وَالْحَبْلِ أَيْ مَنْقُوضُهُ Ve نِفْضٌ [nifḋ] maʹnâsınadır ki fâ’yladır, niteki zikr olundu. Ve seyr ve sefer sebebiyle mehzûl ve zebûn olmuş deveye denir, erkeğine ve dişisine denir, ʹalâ-kavlin dişisine نِقْضَةٌ [niḵḋat] denir hâ’yla. Ve kıl çadır ve kilim makûlesinin şol bozuntusuna denir ki müceddeden eğrilir ola; bunda fethateynle de câ΄izdir. Ve mantar bitip çıkan yerin iki tarafa avrılan toprağına ve kışrına denir. Cemʹi أَنْقَاضٌ [enḵâḋ] ve نُقُوضٌ [nuḵûḋ] gelir. Ve

نِقْضٌ [niḵḋ] Kuş piliçlerinin ve ʹakrebin ve kurbağanın ve tavşancıl kuşunun ve devekuşunun ve bıldırcın ve yelve kuşlarının ve doğanın ve ada tavşanının ve kertenkelenin ve insânın mafsallarının seslerine denir.

Vankulu Lugatı - النقض maddesi

اَلنَّقْضُ [en-naḵḋ] (nûn’un fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Binâyı yâhûd ipi veyâhûd ʹahdi bozmak.

اَلنِّقْضُ [en-niḵḋ] (nûn’un kesri ve ḵâf’ın sükûnuyla) Şol devedir ki onu sefer arıklatıp zaʹîfe ede ve nâkaya dahi ıtlâk olunur.