اَلْأَطْلَاءُ [el-aṯlâ΄] (hemzenin fethi ve elifin meddiyle) Cemʹi, zikr olunan veledler maʹnâsına. Ve
طَلَا [ṯalâ] Şahsa dahi derler; yukâlu: إِنَّهُ لَجَمِيلُ الطَّلَا Ve
طَلَا [ṯalâ] Kezâlik katrân sürülmüş deveye derler, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere. Ve
طَلَا [ṯalâ] Diş kîr olmağa derler; tekûlu: طَلِيَ فُوهُ يَطْلَى طَلًى مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı