اَلْإِطْفَافُ [el-iṯfâf] (hemzenin kesriyle) Bir nesne üzere havâle ve müşrif olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ عَلَيْهِ إِذَا أَشْرَفَ عَلَيْهِ Ve kîleyi başlı eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ الْكَيْلَ إِذَا أَبْلَغَهُ طَفَافَهُ Ve nâka eksik yavru doğurmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّتِ النَّاقَةُ إِذَا وَلَدَتْ لِغَيْرِ تَمَامٍ Ve desîse ile bir şey΄i pinhân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ فُلاَنٌ لِلْأَمْرِ إِذَا طَبَنَ لَهُ Ve bir kimseye atmak için taş kavramak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ عَلَيْهِ بِحَجَرٍ إِذَا تَنَاوَلَهُ بِهِ Ve bir adamı reng ve hîle ile aldatmak kaydında olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ لَهُ إِذَا أَرَادَ خَتْلَهُ Ve bir nesne üzere avrılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطَفَّ عَلَيْهِ إِذَا اشْتَمَلَ عَلَيْهِ
اَلْإِطْفَافُ [el-iṯfâf] (hemzenin kesriyle) Kîleyi başlı etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı