اَلْإِفْشَاغُ [el-ifşâġ] (hemzenin kesriyle) Bir adam kalîlü’l-hayr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْشَغَ الرَّجُلُ إِذَا صَارَ مُفْشِغًا Ve bir kimseye bir nesne ile vurmak maʹnâsınadır ki yukarıdan aşağıya vurmaktan ʹibârettir; yukâlu: أَفْشَغَ زَيْدًا اَلسَّوْطَ إِذَا ضَرَبَهُ بِهِ
اَلْإِفْشَاغُ [el-ifşâġ] (hemzenin kesriyle) Değnek ile vurmak; yukâlu: أَفْشَغَهُ إِذَا ضَرَبَهُ Cevherî’nin zâhir-i kelâmından fehm olunan budur, lâkin sâhib-i Ṡurâḩ ve sâhib-i Muhežžebفَشْغٌ [feşġ]i ve إِفْشَاغٌ [ifşâġ]ı fark etmeyip darb ile tefsîr etmişlerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı