اَلْأَفْرَاطُ [el-efrâṯ] (hemzenin fethiyle) فَرْطٌ [farṯ] lafzının cemʹidir ki nişâneye denir. Bu ʹalâka ile sabâhın ufklardan nümâyân olan aydınlıklarına ıtlâk olunur; yukâlu: طَلَعَتْ أَفْرَاطُ الصَّبَاحِ أَيْ تَبَاشِيرُهُ
اَلْأَفْرَاطُ [el-efrâṯ] (hemzenin fethiyle) Cemʹi, dağa şebîh olan tepeler maʹnâsına; yukâlu: اَلْبُومُ تَنُوحُ عَلَى الْأَفْرَاطِ Yaʹnî “Baykuş nevha kılar cibâl-i sagîre üzerine.” Ve
أَفْرَاطٌ [efrâṯ] Evâ΄il-i subha dahi derler, تَبَاشِيرُ صُبْحٍ maʹnâsına. Ve
فُرُطٌ [furuṯ] Terk olunan nesneye dahi derler; yukâlu: أَمْرٌ فُرُطٌ أَيْ مَتْرُوكٌ Ve
فُرُطٌ [furuṯ]Serîʹ olan ata dahi derler, sâ΄ir atlardan mukaddem olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı