اَلْأَفْرَجُ [el-efrec] (أَعْرَجُ [aʹrec] vezninde) Şol kimseye denir ki kıynakları pek büyük olmakla birbirine kavuşmaz ola. Bu sıfat ekserî Ḩabeşe’de olur. Ve
أَفْرَجُ [efrec] Ekserî ʹavret yeri münkeşif olur olan devşirimsiz perîşânca adama denir. Bu maʹnâdan ism فَرَجٌ [ferec]dir fethateynle; yukâlu: رَجُلٌ أَفْرَجُ أَيْ بِهِ فَرَجٌ أَيِ الَّذِي لاَ يَزَالُ يَنْكَشِفُ فَرَجُهُ Ve
أَفْرَجُ الثَّنَايَا [efrecu’šamp;-šamp;enâyâ] Ön dişleri seyrek demektir; yukâlu: رَجُلٌ أَفْرَجُ الثَّنَايَا أَيْ أَفْلَحُهَا
اَلْأَفْرَجُ [el-efrec] (hemzenin fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Şol kimsedir ki oturak yerleri birbirine kavuşmaya ziyâde büyük olduğundan ötürü ve bu hâlet ekseriyyâ Ḩabeşîlerde olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı