اَلْأَنِيسُ [el-enîs] (جَلِيسٌ [celîs] vezninde) Horoza ıtlâk olunur, geceler âvâzıyla üns ve ârâm îrâs eylediği için. Ve üns ve ülfet eden adama denir; tekûlu: هُوَ أَنِيسِي أَيْ مُؤَانِسِي Ve üns ve ülfet olunan şey΄e denir; yukâlu: هُوَ أَنِيسُهُ أَيْ مَأْنُوسُهُ Ve kes ve kimse maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: مَا بِالدَّارِ مِنْ أَنِيسٍ أَيْ أَحَدٍ Ve Enîs b. ʹAbdulmuṯṯalib ricâl-i Câhiliyye’dendir.
اَلْأَنِيسُ [el-enîs] (hemzenin fethi ve nûn’un kesriyle ve meddiyle) Üns tutucu kimse, müvânis maʹnâsına. Ve üns tutulan kimseye dahi derler; yukâlu: مَا بِالدَّارِ أَنِيسٌ أَيْ أَحَدٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı