اَلْأَيْنُ [el-eyn] (زَيْنٌ [zeyn] vezninde) Yorulmak ve renc ve zahmet çekmek maʹnâsınadır. Şârihin beyânına göre ʹinde’l-ekser mutasarrıftır; fe-yukâlu: آنَ الرَّجُلُ يَئِينُ أَيْنًا إِذَا أَعْيَا Ve yılana denir, حَيَّةٌ [ḩayyet] maʹnâsına. Ve رجلٌ maʹnâsınadır; muktezâ-yı mâdde ayak maʹnâsı olmaktır. Ve nüshaların muktezâ-yı zabtı er kişi demektir. Ve yüklenmiş yüke denir حِمْلٌ [ḩiml] maʹnâsına. Ve vakt maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَ فِي أَيْنٍ غَيْرِ مُنْقَسِمٍ أَيْ حِينٍ Ve masdar olur; bir nesnenin vakti gelip çatmak maʹnâsınadır; yukâlu: آنَ آنُهُ يَئِينُ أَيْنًا أَيْ حَانَ وَقْتُهُve yukâlu: آنَ أَيْنُكَ وَيُكْسَرُ لِلْيَاءِ وَآنَ آنُكَ بِمَدِّ الْأَلِفِ يَعْنِي بِقَلْبِ الْيَاءِ أَلِفًا أَيْ حَانَ حِينُكَ
اَلْأَيْنُ [el-eyn] (hemze-i ûlânın fethi ve sâniyenin kesriyle) Ehl-i huzûr ve ehl-i sükûn olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ أَيْنٌ أَيْ رَافِهٌ وَادِعٌ Ve وَادِعٌ [vâdiʹ] ʹayn-ı mühmele ile sâkin maʹnâsınadır. Ve
أَوْنٌ [evn] Âheste yürümeğe dahi derler. Ve bu هَوْنٌ [hevn]den ibdâl olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı