اَلْبَيْصُ [el-beyṡ] (bâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Şiddet ve zîk ve mihnet maʹnâsınadır; bâ’nın kesriyle de câ΄izdir ve minhu yukâlu: وَقَعَ فِي حَيْصَ بَيْصَ بِفَتْحِ الْحَاءِ وَالْبَاءِ وَالصَّادِ وَفِي حِيصَ بِيصَ بِكَسْرِ الْحَاءِ وَالْيَاءِ وَفَتْحِ الصَّادِ وَحَيْصِ بَيْصِ بِفَتْحِ الْحَاءِ وَالْبَاءِ وَكَسْرِ الصَّادِ وَحَيْصِ بَيْصٍ بِكَسْرِ الصَّادِ الْأُولَى وَجَرِّ الثَّانِيَةِ وَحَيْصٍ بَيْصٍ بِجَرِّهِمَا وَفِي حَاصِ بَاصِ بِكَسْرِهِمَا أَيْ وَقَعَ فِي اخْتِلاَطٍ لاَ مَحِيصَ عَنْهُ ve yukâlu: جَعَلْتُمُ الْأَرْضَ عَلَيْهِ حَيْصَ بَيْصَ وَحَيْصًا بَيْصًا أَيْ ضَيَّقْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى لاَ يَتَصَرَّفُ فِيهَا Yaʹnî “Rûy-i zemîni ona şol derecede tazyîk eylediniz ki bir cânibe dönecek kudreti kalmadı.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı