اَلْبِيتَةُ [el-bîtet] (bâ’nın kesriyle) Binâ-i nevʹ ve hâlettir ki ondan geceleyiş ile taʹbîr olunur; yukâlu: أَبَاتَهُ اللهُ أَحْسَنَ بِيتَةٍ أَيْ إِبَاتَةٍ Bunda tenvîn, tenvîʹ içindir. Ve
بِيتَةٌ [bîtet] ve
بِيتٌ [bît] (hâ’sız) Sedd-i ramak edecek kût ve gıdâya denir ki murâd akşam tuʹmesidir ki gece onunla güzerân eder, te΄kîd için leyle muzâf kılınır; yukâlu: مَا لَهُ بِيتُ لَيْلَةٍ وَبِيتَةُ لَيْلَةٍ أَيْ قُوتُ لَيْلَةٍ Ve tevessüʹ üzere mutlakan kût ve gıdâya dahi ıtlâk olunur.
اَلْبِيتَةُ [el-bîtet] (bâ’nın kesriyle) Kezâlik bi-maʹnâ: اَلْبِيت [el-bît]; yaʹnî kût maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı