اَلتَّوَحُّشُ [et-tevaḩḩuş] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bu dahi konağın halkı göçüp gitmekle hâlî ve tenhâ kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَوَحَّشَ الْمَنْزِلُ إِذَا صَارَ وَحِشًا وَذَهَبَ عَنْهُ النَّاسُ Ve karın açlıktan boş tulum gibi hâlî kalmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: تَوَحَّشَ الرَّجُلُ إِذَا خَلاَ بَطْنُهُ مِنَ الْجُوعِ ve minhu tekûlu: تَوَحَّشْ يَا فُلاَنُ أَيْ أَخْلِ مَعِدَتَكَ مِنَ الطَّعَامِ وَالشَّرَابِ لِشُرْبِ الدَّوَاءِ Yaʹnî “Devâ içmek için miʹdeni taʹâm ve şarâbdan hâlî eyle ki ʹale’r-rîk ol “demektir.
اَلتَّوَحُّشُ [et-tevaḩḩuş] (fethateynle ve ḩâ’nın zammı ve teşdîdiyle) Yer harâb olup ıssız kalmak; yukâlu: تَوَحَّشَتِ الْأَرْضُ إِذَا صَارَتْ وَحْشَةً Ve açlık ile karın hâlî olmağa dahi derler; yukâlu: تَوَحَّشْ لِلدَّوَاءِ أَيْ أَخْلِ جَوْفَكَ لَهُ مِنَ الطَّعَامِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı