اَلْحَاقُّ [el-ḩâḵḵ] (teşdîd-i ḵâf’la) حَقٌّ [ḩaḵḵ] gibi bir nesnenin tamâm ortasına ıtlâk olunur, sübût iʹtibârıyla; yukâlu: سَقَطَ عَلَى حَقِّ رَأْسِهِ وَحَاقِّهِ أَيْ وَسَطِهِ Ve gerçek ve sâdık maʹnâsınadır ki sıdk maʹnâsından me΄hûzdur; tekûlu: أَخَذَنِي حَاقُّ الْجُوعِ أَيْ صَادِقُهُ ve yekûlûne: رَجُلٌ حَاقُّ الرَّجُلِ وَحَاقُّ الشُّجَاعِ وَحَاقَّتُهُمَا أَيْ كَامِلٌ فِيهِمَا Yaʹnî “Mürû΄et ve insâniyyette yâhûd şecâʹatte kâmil adamdır.” Ve bunun merciʹi sıdktır. Lisânımızda dahi “gerçekten adam” ve “gerçekten bahâdır” taʹbîr olunur.
اَلْحَاقُّ [el-ḩâḵḵ] (ḵâf’ın teşdîdiyle) Vasat maʹnâṡına; yukâlu: سَقَطَ فُلَانٌ عَلَى حَاقِّ رَأْسِهِ إِذَا سَقَطَ عَلَى وَسَطِ رَأْسِهِ وَيُقَالُ أَيْضًا جِئْتُهُ فِي حَاقِّ الشِّتَاءِ أَيْ فِي وَسَطِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı