اَلْحُزَانَةُ [el-ḩuzânet] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Selefte ʹArab tâ΄ifesi ʹAcem üzere ibtidâ kudûmlerinde hasebe’ş-şart ve’l-muʹâhede müstehak oldukları sâbıkaya denir ki hâne ve mezraʹa ve tarla makûlesi emlâktan ʹibâret idi, beynlerinde bu vech üzere karâr-dâde olmuştu; حُزُونَةٌ [ḩuzûnet]-i arzdan me΄hûzdur. Ve
حُزُونَةٌ [ḩuzûnet] Bir adamın ehl ve ʹayâline denir, levâzım ve umûrları için mütehazzin ve mütezaccir olduğu tasavvuruna mebnîdir; ve minhu: فُلَانٌ لَا يُبَالِي إِذَا شَبِعَتْ خِزَانَتُهُ أَنْ تَجُوعَ حُزَانَتُهُ
اَلْحُزَانَةُ [el-ḩuzânet] (ḩâ’nın zammı ve zâ’nın tahfîfiyle) Bir kimsenin ʹayâli ki onlardan ötürü mahzûn olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı