اَلْحَشَفَةُ [el-ḩaşefet] (fetehâtla) Zekerin sünnet için derisi kesilen yerin yukarı başına denir ki kertikten yukarısı olacaktır; yukâlu: إِشْتَكَى حَشَفَتَهُ وَهُوَ مَا فَوْقَ الْخِتَانِ Ve ekin biçildikten sonra yerinde kalan dibine denir ki anız taʹbîr olunur. Ve pek kocakarıya denir. Ve kuru hamur parçasına denir. Ve bir türlü çıbana denir ki insânın ve devenin boğazında hâdis olur. Ve küfegi taşı gibi şol yumuşak kayaya denir ki toprağı yumuşak yerde ola, ʹalâ-kavlin deniz içre biten kayaya denir, Baḩr-i Ḵulzum’da şâb dedikleri taş gibi. Cemʹi حِشَافٌ [ḩişâf] gelir, كِتَابٌ [kitâb] vezninde.
اَلْحَشَفَةُ [el-ḩaşefet] (fethateynle) Sünnet yerinin üstü, re΄s-i zeker maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı