اَلْحَسْحَسُ [el-ḩasḩas] (عَرْعَرٌ [ʹarʹar] vezninde) Fi’l-asl kelime-i teveccuʹ olan حَسٌّ [ḩass] lafzından mürekkebdir. ʹArablar meselâ ʹale’l-gaflet bir âteşe basıp ʹuzvu acısa حَسٌّ [ḩass] derler ḩâ’nın fethi ve sîn’in teşdîdi ve tahfîfiyle âh demektir. Baʹdehu terkîb edip حَسْحَسٌ [ḩasḩas] dediler ki âh vâh demek olur. Ve bundan tasarruf edip ḣحَسْحَسَ-حَسْحَسَةًḢ dediler, izhâr-ı teveccuʹ maʹnâsına. Kable’t-tasarruf âh vâh demek maʹnâsına nazaran “Ben filânın cemîʹ-i emvâl ü eşyâsını nehb ve gasb edip kendisini sıfrü’l-yed olarak hemân ah vah ile ibkâ ederim” diyecek yerde لَأُخَلِّفَنَّهُ بِحَسْحَسِهِ derler, بِذَهَابِ مَالِهِ حَتَّى لاَ يَبْقَى مِنْهُ شَيْءٌ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı