اَلْخَلْبَاءُ [el-ḣalbâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) ve
اَلْخَلْبَنُ [el-ḣalben] (ḣâ’nın ve bâ’nın fethiyle) Şaşkın ve çolpa ve هَمَجٌ [hemec] ʹavrete denir, خَرْقَاءُ [ḣarḵâ΄] maʹnâsına. Ve خَلْبَنٌ [ḣalben] kelimesinde nûn ilhâk içindir. Ve
خَلْبَنٌ [ḣalben] Arık ve mehzûle ʹavrete denir.
اَلْخَلْبَنُ [el-ḣalben] (bi-fethi’l-ḣâ΄i ve’l-bâ΄i ve sükûni’l-lâmi beynehumâ) Şol ʹavret ki ebleh ola; nûn ilhâk için gelmiştir. İbnu’s-Sikkît eyitti: خَلْبَنٌ [ḣalben] خِلَابَةٌ [ḣilâbet]ten me΄hûz değildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı