اَلْخَوْصَاءُ [el-ḣavṡâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Şol ıssı yele denir ki pek ıssılığından nâşî göz açılmayıp fersiz ve kıpık bakılır ola; yukâlu: رِيحٌ خَوْصَاءُ إِذَا كَانَتْ تَكْسِرُ الْعَيْنَ حَرًّا Ve derin kuyuya vasf olur; yukâlu: بِئْرٌ خَوْصَاءُ أَيْ قَعِيرَةٌ Ve yüksek siyâh kayaya denir; yukâlu: قَارَةٌ خَوْصَاءُ أَيْ مُرْتَفِعَةٌ Ve gözünün biri siyâh ve biri ağarmış olan dişi koyuna denir; yukâlu: نَعْجَةٌ خَوْصَاءُ إِذَا صَارَتْ قَدِ اسْوَدَّتْ إِحْدَى عَيْنَيْهَا وَابْيَضَّتِ الْأُخْرَى Ve
خَوْصَاءُ [Ḣavṡâ΄] Sebre b. ʹAmr el-Esedî ve Tevbe b. el-Ḩumeyyir el-Ḣafâcî fereslerinin ismidir. Ve pek ıssı olan öğle zamânına denir; yukâlu: ظَهِيرَةٌ خَوْصَاءُ إِذَا كَانَتْ أَشَدَّ حَرًّا Ve Ḵâsim b. Ebi’l-Ḣavsâ΄, Ḩimṡiyyu’l-asl muhaddistir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı