اَلْخُوطُ [el-ḣûṯ] (ḣâ’nın zammıyla) Bir yıllık tâze ve yumuşak ağaç dalına ve çubuğuna denir, ʹalâ-kavlin mutlakan tâze çubuğa denir. Cemʹi خِيطَانٌ [ḣîṯân] gelir ḣâ’nın kesriyle, aslı خِوْطَانٌ [ḣivṯân] idi; yukâlu: قَدٌّ كَالْخُوطِ أَيِ الْغُصْنِ النَّاعِمِ لِسَنَةٍ أَوْ كُلُّ قَضِيبٍ Ve cüst ve sebük-rûh ve beden ve endâmı hûb olarak etli cânlı adama denir; yukâlu: رَجُلٌ خُوطٌ أَيْ جَسِيمٌ خَفِيفٌ حَسَنُ الْخُلُقِ Ve
خُوطُ [Ḣûṯ] Bir recül ʹalemidir. Ve Belḣ kazâsında bir karye adıdır ki Ḵûṯ dahi derler ḵâf’la.
اَلْخُوطُ [el-ḣûṯ] (ḣâ’nın zammı ve meddiyle) Bir yıllık tâze budak; yukâlu: خُوطُ بَانٍ Ve بَانٌ [bân] berriyye ağaçlarından bir ağaçtır ki tabîbler katında maʹrûf yemişi olur ki ona حَبُّ الْبَانِ derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı